Sprzedam budynek z działką 0,10 ha w centrum Kąkolewnicy na ul Lubelskiej 3
Szczegółowe informacje
Tel. 668 321 384
Sprzedam samochód dostawczy
Citroen Berlingo 1,6 HDI
Tel.602 883 747
Kliknij w zdjęcie - zobacz ofertę
.
.
.
Z VHS na DVD, PENDRIVE
Uchroń swoje filmy z wesela, komunii i uroczystości rodzinnych nagrane na kasetach magnetowidowych VHS przed zniszczeniem . Kliknij a dowiesz się wiecej
Kopiowanie ze strony, przetwarzanie i rozpowszechnianie w całości lub w częściach materiałów,zdjęć i filmów bez zgody stanowi naruszenie praw autorskich.
Uroczysko Baran w lesie w Kąkolewnicy jest jednym z kilku miejsc, które na trwałe wpisały się w historię brutalnych zbrodni popełnionych przez komunistyczny aparat terroru i jest nazywane „,Małym Katyniem ”.
W Kąkolewnicy od jesieni 1944 po wysiedleniu okolicznej ludności do przełomu stycznia i lutego 1945 roku, w czasie stacjonowania tutaj sztabu 2. Armii Wojska Polskiego, torturowano i mordowano żołnierzy podziemia niepodległościowego oraz ludzi uznanych przez nową władzę za wrogów komunistycznego systemu władzy.
We wrześniu 1944 r. na mocy rozkazu nr 8 z dnia 20 sierpnia 1944 r. Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego gen. broni Michała Roli - Żymierskiego na terenie województwa lubelskiego rozpoczęto formowanie oddziałów 2. Armii Wojska Polskiego. W jej skład weszły 5, 7, 8 i 9 dywizje piechoty oraz inne mniejsze jednostki rozlokowane na terenie Lubelszczyzny.
Wraz z formowaniem się jednostek 2. Armii rozpoczęto w Kozłówce k. Lubartowa tworzenie struktur Sądu Wojskowego tej formacji. Jego prezesem został ppłk Stefan Piekarski, który od 1920 był oficerem armii sowieckiej. Na początku października 1944 r. sąd w ślad za całym sztabem 2. Armii przeniósł się do Kąkolewnicy. W tym samym czasie nastąpiło nasilenie działań aparatu represji skierowanych przeciwko żołnierzom Armii Krajowej i innych niepodległościowych formacji. Dotknęły one również wcielonych do jednostek 2. Armii członków oddziałów podziemia.
W działaniach tych szczególna rola przypadła Informacji Wojskowej, składającej się w zdecydowanej większości z sowieckich funkcjonariuszy oraz wojskowego aparatu sądowego. Zatrzymani byli więzieni w nieludzkich warunkach i poddawani brutalnym torturom w trakcie śledztw. Przyjmuje się, że przez areszt w Kąkolewnicy przewinęło się około 250-300 osób. W toku co najmniej 102 postępowań prowadzonych w Kąkolewnicy, w Sądzie 2. Armii WP, skazano 144 osoby, z czego 61 osób skazano na karę śmierci, z których co do 43 osób wyroki wykonano w okolicach Kąkolewnicy, w tym na Uroczysku Baran.
Kąkolewnica była także miejscem, dokąd transportowano schwytanych w okolicy członków polskiego podziemia niepodległościowego.Z zeznań i relacji mieszkańców Kąkolewnicy wynika,iż w czasie stacjonowania w tej miejscowości sztabu 2. Armii WP okoliczny las był strzeżony przez uzbrojonych żołnierzy. Osoby cywilne miały zakaz wstępu na jego teren.
Egzekucji skazanych dokonywano na terenie leśnym zwanym uroczyskiem „Baran”. Nocami świadkowie słyszeli dochodzące z tego miejsca odgłosy strzałów. Skazanych dowożono w to miejsce ciężarówkami po zapadnięciu zmroku. Z dokumentów sądu wojskowego działającego przy 2. Armii WP wynika, że wyroki skazujące wydano na 144 osoby, wobec 61 z nich orzeczono karę śmierci, a wyrok wykonano w 43 przypadkach. Nie są znane natomiast akta sowieckie dotyczące mordów w Kąkolewnicy, co sprawia, że pełny bilans ofiar pozostaje nieznany. Należy zakładać, że część ofiar rozstrzelano bez wyroku sądowego. Miejsca egzekucji nie były oznaczane. Po zakopaniu zwłok teren ponownie wyrównywano, a następnie maskowano mchem i młodymi sadzonkami drzew.
Po zmianie miejsca postoju sztabu 2. Armii WP właściciele działek leśnych natrafiali na ślady wskazujące na przekopywanie gruntu.
Jeszcze latem 1945 r. dowódca oddziału AK z tego terenu Jerzy Skoliniec „Kruk” zatknął tam brzozowy krzyż. Po latach deszcze zaczęły wypłukiwać kości i czaszki pomordowanych. W 1981 r. okoliczni mieszkańcy ustawili krzyż i ogrodzili teren leśny, na którym znajdowano na powierzchni kości ludzkie.
W związku z tym, po wszczęciu śledztwa w tej sprawie, w obrębie tej symbolicznej mogiły dokonano w dn. 25-27 kwietnia 1990 r. pobieżnej ekshumacji. Wydobyte we wskazanym miejscu kości ludzkie były szczątkami 12 mężczyzn w wieku 20-60 lat. Na terenie o powierzchni 10 na 10 m odkryto cztery oddzielne mogiły. Zwłoki zakopane były na głębokości 50-120 cm. Stan szczątków i ich usytuowanie w mogiłach świadczyły o wyjątkowej brutalności wykonawców egzekucji i ogromie cierpień ofiar. Skazani mieli ręce i nogi związane kablami metalowymi, ręce wykręcone były do tyłu.W chwili zgonu niektóre ofiary miały złamane kości podudzia i ramion, czaszki nosiły ślady urazów mechanicznych zadanych z dużą siłą tępym i twardym narzędziem.
W kościach czaszek biegli stwierdzili obrażenia postrzałowe, świadczące o tym, że ofiary ginęły od strzałów oddawanych w tył lub bok głowy. Jedna spośród odnalezionych czaszek nie była przestrzelona, lecz rozbita.
W chwili śmierci rozstrzeliwani mieli na sobie grube okrycia wierzchnie lub kożuchy, co wskazuje, że egzekucje były wykonywane późną jesienią lub w zimie. W miejscu ekshumacji odnaleziono także dużą liczbę łusek pochodzących od naboi produkcji radzieckiej z 1944 r. Dalsze poszukiwania ofiar zostały zarzucone na wiele lat. Dopiero powstanie oddzielnego pionu Instytutu Pamięci Narodowej – Biura Poszukiwań i Identyfikacji (BPiI), umożliwiło kontynuację – tym razem już na szeroką skalę – rozpoczętych w 1990 r. prac.
W dn. 19 lipca-9 sierpnia 2017 r. BPiI w oparciu o dostępna dokumentację i dane z fotogeometrii przeprowadziło prace poszukiwawcze na uroczysku Baran. Brali w niej udział saperzy z jednostki w Kazuniu Nowym.
Dokonano szeregu wykopów średnio do głębokości pół metra,w wytypowanych do badań różnych częściach lasu. Nie odnaleziono miejsc pochówków. Natrafiono jedynie na skupiska łusek produkcji radzieckiej.
Kolejny etap prac miał miejsce w dn. 4-14 czerwca 2018 r. Tym razem przeszukano zarówno teren uroczyska Baran, jak i położonego bardziej na południe uroczyska Byk. Działania archeologów wspierali żołnierze z jednostki mostowo-inżynieryjnej w Dęblinie. W czasie prac nie natrafiono na miejsca pochówków. Odnaleziono jedynie łuski pochodzące z broni produkcji radzieckiej. Negatywne wyniki prac podejmowanych w latach 2017-2018 na terenie obu uroczysk przyniosły mimo wszystko poważny materiał poznawczy.Dokonano tam jednej, najwyżej dwóch egzekucji z lat 1944-1945. Pozostałe ofiary musiały być rozstrzeliwane i grzebane w innych częściach bardzo rozległego kompleksu lasów kąkolewnickich oraz przyległych kompleksów leśnych. Skazani na karę śmierci w Kąkolewnicy i zamordowani na Uroczysku Baran:
1. Zbigniew Wagner, s. Bronisława.
2. Wiktor Mostowski, s. Jana.
3. Edward Składaniec, s. Grzegorza.
4. Władysław Zams, s. Grzegorza.
5. Franciszek Salitra, s. Jana.
6. Czesław Czajkowski, s. Feliksa.
7. Nikodem Matczak, s. Łukasza.
8. Edward Pawlak, s. Piotra.
9. Zbigniew Rybak, s. Józefa.
10. Lucjan Głuchowski, s. Jana.
11. Jan Celiński, s. Konstantego.
12. Wacław Karwowski, s. Antoniego.
13. Henryk Tarczewski, s. Jana.
14. Marian Kisieliński, s. Wojciecha.
15. Szczepan Zygmunt Kalisz, s. Franciszka.
16. Stanisław Radzicki, s. Franciszka.
17. Remigiusz Rzeszutek, s. Jana.
18. Stanisław Kubicki, s. Andrzeja.
19. Feliks Głowacki, s. Teodora.
20. Wacław Kacpruk, s. Romana.
21. Julian Gołoś, s. Feliksa.
22. Jan Pałczyński, s. Stanisława.
23. Mieczysław Ochal, s. Kazimierza.
24. Piotr Stojanowski, s. Pawła.
25. Apolinary Reps, s. Stanisława.
26. Zdzisław Korczak, s. Tadeusza.
27. Aleksander Łukasik, s. Józefa.
28. Stanisław Drozdowski, s. Konstantego.
29. Wiktor Lubarski, s. Jerzego.
30. Zbigniew Wesołowski, s. Józefa.
31. Wojciech Szczepiński, s. Józefa.
32. Mieczysław Jakubczyk, s. Władysława.
33. Stefan Falkiewicz, s. Pawła.
34. Bogusław Prus, s. Pawła.
35. Kazimierz Woszyński, s. Franciszka.
36. Aleksander Podhorudyński, s. Grzegorza.
37. Henryk Zieliński, s. Waleriana.
38. Ignacy Leszczyk, s. Stefana.
39. Władysław Wyszetko, s. Bronisława.
40. Julian Russa, s. Wojciecha.
41. Włodzimierz Szpakowski, s. Władysława.
+ 2 osoby rozstrzelane pod zarzutem współpracy z Niemcami. Wojciech Kośmider
KOPIOWANIE I ROZPOWSZECHNIANIE BEZ ZEZWOLENIA ZDJĘĆ JEST ZABRONIONE !!
Kopiowanie i rozpowszechnianie bez właściwego zezwolenia zdjęć i filmów ze strony jest zabronione. Naruszenie praw autorskich będzie skutkowało odpowiedzialnością karną, określoną w przepisach prawa
7:35
15:27
.
Uroczysko Baran w lesie w Kąkolewnicy jest jednym z kilku miejsc, które na trwałe wpisały się w historię brutalnych zbrodni popełnionych przez komunistyczny aparat terroru i jest nazywane „,Małym Katyniem ”.
Kopiowanie i rozpowszechnianie bez właściwego zezwolenia zdjęć i filmów ze strony jest zabronione. Naruszenie praw autorskich będzie skutkowało odpowiedzialnością karną, określoną w przepisach prawa
Transmisje Sesji Rady Gminy Kąkolewnica... 2018r. - 2023r.
.
Transmisje Sesji Rady Gminy Kąkolewnica... 2023r.- 2024r. 
